Istraživači s Indijskog instituta za nauku u Bengaluruu u Indiji otkrili su ono za šta vjeruju da je verodostojno objašnjenje nastanka gravitacione rupe: to su oblaci magme koji dolaze iz dubine planete, slični onima koji dovode do stvaranja vulkana, prenosi CNN.

Kako bi došao do ove hipoteze, tim je upotrebio superračunare da simulira način na koji je to područje moglo nastati, i to čak pre 140 miliona godina. Nalazi, detaljno prikazani u studiji objavljenoj nedavno u časopisu Geophysical Research Letters, fokusiraju se na drevni okean koji više ne postoji.

Okean koji nestaje

Ljudi su navikli da o Zemlji razmišljaju kao o savršenoj kugli, ali je to daleko od istine.

“Zemlja je u osnovi kvrgavi krompir”, rekao je koautor studije Attreyee Ghosh, geofizičarka i vanredna profesorka u Centru za nauku o Zemlji Indijskog instituta za nauku.

“Dakle, tehnički to nije sfera, već ono što zovemo elipsoid, jer kako se planeta rotira, središnji deo se izboči prema van”.

Naša planeta nije homogena u svojoj gustini i svojim svojstvima, neka područja su gušća od drugih i to utiče na Zemljinu površinu i njenu gravitaciju, objasnila je Ghosh.

“Ako izlijete vodu na površinu Zemlje,  površina koju voda zauzima naziva se geoid – a to je kontrolisano razlikama u gustini materijala unutar planeta, jer one privlače površinu na vrlo različite načine, u zavisnosti od toga kolika je masa ispod”, rekla je naučnica.
“Gravitaciona rupa” u Indijskom okeanu,  zvanično nazvana donji deo geoida Indijskog oceana, najniža je tačka u tom geoidu i njegova je najveća gravitaciona anomalija, koja stvara kružnu depresiju,a koja počinje tik uz južni vrh Indije i pokriva oko 3 miliona kvadratnih kilometara. Anomaliju je otkrio holandski geofizičar Felix Andries Vening Meinesz 1948., tokom istraživanja gravitacije sa broda, i od tada je ostala misterija.

“To je daleko najveći pad u geoidu, a nije dobro objašnjen”, rekla je Ghosh.

Kako bi pronašli potencijalni odgovor, Ghosh i kolege upotrijebili su računarske modele kako bi vratili sat 140 miliona godina unazad i kako bi videli veću, geološku sliku.
“Imamo neke informacije i određena verovanja o tome kako je Zemlja tada izgledala. Kontinenti i okeani su bili na vrlo drugačijim mestima, a struktura gustine je isto tako bila jako drugačija”, pojasnila je ona.

Od te početne tačke, tim je do danas napravio 19 simulacija, oponašajući pomeranje tektonskih ploča i ponašanje magme, ili rastaljenog kamena, unutar plašta – debelog sloja Zemljine unutrašnjosti koji se nalazi između jezgra i kore. U ukupno šest scenarija formirana je geoidna nizina slična onoj u Indijskom okeanu.

Faktor razlikovanja u svih tih šest modela bila je prisutnost oblaka magme oko dna geoida, za koje se, zajedno sa strukturom plašta u blizini, vjeruje da su odgovorni za formiranje “gravitacione rupe”, objasnila je Ghosh.

“Indija je bila na sasvim drugom mestu pre 140 miliona godina, a između Indijske ploče i Azije bio je okean. Indija se počela pomerati prema severu i dok je to činila, okean je nestao, a jaz s Azijom se zatvorio”, dodala je ona.