Školski rečnik bosanskog jezika autora Dževada Jahića, preporučen kao literatura u školama i na fakultetima Federacije Bosne i Hercegovine, pogrdnim izrazima i opisima objašnjava stanovnike BiH pravoslavnog i srpskog porekla. Tako se izraz "đikani" objašnjava kao naziv za "seljačinu, pravoslavca brđanina, genetskog četnika".

Školski rečnik koristi se u FBiH, ali i u školama u Republici Srspkoj koje imaju nacionalnu grupu predmeta po planu i programu Unsko-sanskog, Tuzlanskog i Srednjobosanskog kantona. U njemu se, prenosi „Euro Blic“, „đikan“ tumači se kao „seljačina, neotesani mladić, obično pravoslavac brđanin, stočar, čobanin, bosanski pravoslavac četničkog porekla koji je genetski četnik“, uz navođenje primera „poklaše nas đikani“.

Tumačenje reči „balvangrad““ pogrdno je predstavljeno za naselja poput Sokoca, Han Pijeska, Pala i Rogatice, a pridev „balvangradski“ koristi se za mentalitet, pa se tako opisuje kao „sirov, dinarski, uglavnom onaj pravoslavni ruralni u Bosni“.

U rečniku nema reči „ustaša“, dok „četnik“ nije naziv za pripadnika četničkog pokreta, već pripadnika „srpske vojske koja je kroz istoriju počinila velike zločine nad bošnjačkim stanovništvom“. Rečnik „četnikušu“ rečnik tumači kao „pripadnicu srpske vojske“, ali i „Srpkinju u Bosni sklonu nacionalnoj mržnji i netrpeljivosti“.

I dok je u rečniku srpskog jezika reč „džihad“ predstavljena kao islamski verski rat, u Jahićevom rečniku to je „rat za odbranu vere““.

Direktor Republičkog pedagoškog zavoda Predrag Damjanović podseća da su se predstavnici entitetskih ministarstava prosvete još pre desetak godina dogovorili da će izbaciti iz literature uvredljive sadržaje što je, kako kaže, Republika Srpska i učinila.

Prema mišljenju lingviste Miloša Kovačevića, rečnik pokazuje da se u školstvu na sistematski način širi mržnja. On navodi da je u odnosu „bosanskih“ lingvista i istoričara poznat svojevrstan govor mržnje prema Srbima i da se na taj način „povampiruje govor o Srbima iz vremena Ante Starčevića, kada su se u odrednicama vezanim za Srbe birale najpogrdnije reči“.

„Ovo što radi Dževad Jahić još je gore, jer umesto odrednica koje podrazumevaju leksičko ili denotativno značenje, on navodi konotativno i lično, kojim hoće da pojedine reči prevede na kolektivno nacionalno bošnjačko značenje“, smatra Kovačević.