Ostaci rimske nekropole u Vlajkovićevoj ulici prilikom radova na izgradnji podzemne garaže još jedan dokaz da Beograd spada među starije gradove Evrope. Pročitaj više
Prema antičkoj legendi Argonauti su u potrazi za zlatnim runom do Beograda stigli preko reke Ištar (Dunav), koja je važila za jednu od četiri svete reke starog doba. Savu su tada zvali Zapadni Ištar.
Mimo legende, sa sigurnošću se može reći da su ljudska naselja na području današnjeg Beograda postojala još u periodu starijeg kamenog doba, daleko u prošlosti, do 7.000 godina pre nove ere i vinčanske kulture. Beograd je stariji od većine evropskih gradova, a o tome svedoče i ostaci nađeni prilikom radova na podzemnoj garaži u Vlajkovićevoj ulici pored Skupštine Srbije.
Antički Singidunum
Za očekivati je, kako su iz Muzeja grada Beograda naveli medijima, da su ostaci pronađeni na nalazištu, deo jugoistočne nekropole Singidunuma, odnosno groblja, koje se pružalo duž puta ka Viminacijumu, današnjem Kostolcu.
Morske školjke na Tašmajdanu
U rudniku kamenja na Tašmajdanu, pronađene su morske školjke. One su živele u Pananoskom moru, a jedna od njih je uzidana u zgradu Ruske crkve na Tašmajdanu.
Kako navode, tokom postavljanja toplovoda u Kosovskoj ulici koja prolazi pored Skupštine, osamdestih godina prošlog veka pronađen je veliki broj grobnica iz trećeg i četvrtog veka nove ere. Pre toga, sudeži po prvim merenjima da će se pre toga prvo naići na ostatke građevina uništene tokom savezničkog bombardovanja Beograda 1944. godine u Drugom svetskom ratu.
Lokalitet u Vlajkovićevoj ulici je deo velikog arheološkog nalazišta „Antički Singidunum“ koje se proteže od Kalemegdana, gde se nalaze ostaci Rimskog vojnog logora, preko Knez Mihailove i Vasine ulice, sve do Vukovog spomenika u Bulevaru kralja Aleksandra. Rimljani su zaslužni za glavne trase ulica u današnjem Beogradu, poput Knez Mihailove i Bulevara Kralja Aleksandra.
Najlepša džamija grada
Osim antičkog groblja na potezu kod današnje Skupštine nalazila se glavna beogradska džamija, Ejnehen begova džamija kasnije poznata i kao Batal džamija. Ime dolazi od turske rečei bataliti, odnосно zapušteno, nejako.
Batal džamija je bila i jedna od najlepših džamija, toliko da su je neki smatrali najlepšom posle (crkve) Aja Sofije. Oko nje su kao što je bio običaj nalazili mezari, odnosno grobovi viđenijih Turaka.
Prvi su došli Tračani i Kelti
Mnoga današnja naselja beogradske okoline leže na kulturnim slojevima ranijih praistorijskih naseobina. Prvi zemljoradnički narodi, koji su naseljavali taj prostor, povezuju se s neolitskom, starčevačkom kulturom, koja je nasledila vinčansku i koja je trajala između 6200. i 5200. godina pre nove ere. Tu su živela i paleobalkanska plemena Tračana i Dačana, vladajući tim područjem pre rimskog osvajanja. Oblast Beograda je naseljavalo tračkodačko pleme Singi.
Posle keltske invazije na Balkansko poluostrvo 279. godine pre nove ere, keltsko pleme Skordisci preuzelo je grad, napravilo tvrđavu i nazvalo je Singidun (dun – tvrđava), odnosno tvrđava Singa.
Napravljena je u drugoj polovini 16. veka, a finansirao je pretežno Ejneh beg, koji je tada živeo u Beogradu i nosio titulu beogradskog nazora. Kako je Beograd često bio poprištte bitaka, tako je džamija delila sudbinu grada – menjala je namenu, rušena je i obnavljana više puta, a najčešće su se smenivali Austrijanci i Turci.
Konačna sudbina zapečaćena je u 19. veku kada su Srbi vrtaili Beograd u svoje ruke. Tokom borbi za oslobođenje Beograda u Prvom srpskom ustanku 1806. godine, Turci su iz nje pružali snažan otpor ustanicima ušančenim na području Tašmajdana. U ovim borbama džamija je katastrofalno oštećena kada su je Karađorđevi artiljerci pogodili iz trešnjevog topa. U vreme Drugog srpskog ustanka, ustanici su u džamiji postavili stražu i odatle kontrolisali dunavsku stranu Beograda i Vidin kapiju.
Knez Miloš Obrenović je odbijao molbe Turaka da se džamija obnovi. Šta više, Miloš je naredio da se spali Savamala, a Savamalci nasele oko Batal-džamije, a tu je bila postavljena i stočna pijaca.
Zgrada džamije je polako propadala, a propala je i ideja nekadašnjeg upravnika Biblioteke Janka Šafarika da se pretvori u Srpski narodni muzej. Isto je završila i inicijativa Kneza Mihaila koji je bio mišljenja da tu treba smestiti Državnu arhivu.
Međutim, ubrzo nakon odlaska Turaka iz Beograda 1867. godine, stara Batal-džamija je je po naređenju namesnika Blaznavca, sravnjena sa zemljom, a „misiju“ rušenja obavili su Cincari za 230 dukata.
Dugo pravljenje Skupštine
Krajem 19. veka napravljen je projekat da se tu napravi Skupština Kraljevine Srbije a izradio ga je Konstantin Jovanović 1891. godine. Zvaničan početak gradnje palate označen je polaganjem kamena temeljca 27. avgusta 1907. godine,a zgrada Skupštine završena je 30 godina kasnije , u prisustvu kralja Petra Prvog Karađorđevića i prestolonaslednika Đorđa, narodnih poslanika i diplomatskog kora.
Povezane vesti
Malo je poznato da se stara zgrada Narodne skupštine nalazila na mestu nekadašnjeg bioskopa „Odeon“, na uglu ulica Kraljice Natalije i Kneza Miloša. Bila je to vrlo skromna građevina. Izgled zgrade je postao nedostojan parlamenta države, pogotovo promenom uređenja Srbije u kraljevinu. Nova lokacija je nađena na prostoru „marvene pijace kod Batal džamije“.
Skupština je posle mnogo prekida gradnje, svečano otvorena 29 posle početka gradnje godina kasnije 18. oktobra 1936. godine.
